Ağız kokusu ve nefes kokusu tek bir branşın kapsama alanına sığmayacak kadar geniş bir hastalıktır. Bilinen kısımlar, henüz keşfedilmemiş kısımlardan daha azdır. Bu sebeple ağız kokusu muayenehaneleri yetersizdir ve çoklu branştan oluşan ağız kokusu tedavi merkezleri kurulmalıdır
Diş hekimi ve periodontoloji ağız kokusunun etyolojik sebeplerini tek başına kavrayamaz. Örneğin kan gazları ile ortaya çıkan ağız ve nefes kokuları (tip 4 ağız kokusu) henüz tam olarak anlaşılamamıştır ve böbreklerin d dahil olduğu çok geniş skalada ele alınması gereken bir konudur. İyon delikleri, anyok profili, bağırsaktan veya kolondan mezenter aracılığı ile dolaşıma katılan bağırsak gazları nefeste iddialı kokular yaratabilmektedir.
Psikiyatrik bozukluklar bireyin kendisinde ağız kokusu bulunduğunuz annetmesine sebep olmakatadır. Bu hastalar kliği çok oyalamakta hekim ve hasta için mesai ve iş gücü kaybına sebep olmaktadır. (Tip 5 psikojenik ağız kokular)
Bir başka bakış açısı ile bireyin gerçekten sensoryal seviyede koku algısı hissettiği fakat dışarıya aromatik gaz emisyonu olmayan başka hastalıklar da vardır. emosensor disfonksiyon (tad ve koku bozuklukları) dorsolingual olfaksiyon, retronasal olfaksiyon, pantozmi, kakozmi, olfaktör organ ezilmeleri ve viral infeksiyonları gibi. Bunlar KBB ve nöroloji ile iş birliği gerektiren klinik tablolardır.
Ağız kuruluğu parasempatik aktivasyon azalması ile meydana gelir ve ağız kokusu sebebidir. Bu durum hastaya parasempatomimetik verilmesini gerektirebilir. bu ilaçlar kardiyoloji konsültasyonu gerektirebilir.
Görüldüğü üzere ağız kokusu sadece diş çürüğü ve diş eti infeksiyonları ile sınırlı bir hastalık değildir. Çok sayıda branştan doktorun istihdam edileceği bir ağız kokusu merkezi gereksinimi vardır.